In het proces van persoonlijke groei en ontwikkeling (zelf gebruik ik liever ‘ontdekking’, maar dat is niet zo’n lekkere zoekterm op je website 😊 ) maakt het niet uit hoeveel beren op de weg je al hebt suf-geknuppeld, met hoeveel doekjes tegen het bloeden je al hebt gepoetst, of hoeveel bomen je al hebt gekapt om het bos weer te zien. Soms is er gewoon iets heel hardnekkigs diep van binnen dat je niet weggeknuppeld, gekapt of weggepoetst krijgt, totdat je de diepere oorzaak ontdekt.
Stel jij jezelf wel eens de vraag “wie ben ik?”. En zo ja, waar begint je antwoord dan mee? Gaat het over alles wat je doet of de persoon die je diep van binnen bent? Vaak is er ook een verschil van hoe je je voelt als je iets doet waar je goed in bent (zoals bijvoorbeeld je werk), of als je bent in je kwetsbaarheid. Sommige professionals herkennen zichzelf letterlijk niet als het gaat over ‘wie ben je?, omdat er dan vaak een onzekerheid de kop opsteekt, die zij in hun werkomgeving niet van zichzelf herkennen.
En juist die vraag ‘wie ben je’ is zo enorm belangrijk als het gaat over persoonlijke groei. Misschien snap je na het bovenstaande ook waarom ik het liever heb over ‘ontdekking’. Je kan zo vast zitten in je maniertjes, in je ‘werkprofiel’, dat jouw eigenheid veel minder duidelijk aanwezig is. Maar alles wat er ‘auw’ kan zeggen zo af en toe in jou, gaat niet over een gekwetst ‘werkprofiel’ of de ‘maniertjes’ die niet leuk worden gevonden, maar werkelijk álles over jouw pure zijn.
Daar waar je niet gehoord of gezien word (en vaak ook nog eens door jezelf om het lekker ingewikkeld te maken), zegt het diep van binnen auw. En vaak is dit al ontstaan in de kindertijd, of toen je jong-volwassene was. Maar HOERA! het leven bied je een helpende hand, je hoeft hem alleen maar te pakken.
In je leven kom je namelijk verschillende situaties tegen, die jou subtiel uitnodigen om eens te gaan zorgen voor die innerlijke jij. Die uitnodigingen komen vaak in de vorm van gevoelens van boosheid, frustratie of verdriet. En helaas zijn dat gevoelens die wij liever wegstoppen, waar we liever niet naar kijken. Vanwege tijd, vanwege schaamte, vanwege vooral blij willen zijn, of welke reden dan ook. En ik zeg expliciet wij, omdat ik niet anders of beter ben dan jij. Ik ben ook gewoon maar een mens. Ik ben alleen wel al langer op ontdekkingstocht en heb de tools geleerd om jou op je tocht te begeleiden.
En de doekjes die je gaat gebruiken om het bloeden maar weg te poetsen, zijn slechts een tijdelijke oplossing. Het gaat even weer tot je een volgende situatie tegenkomt. Ik zou dus hartgrondig willen zeggen: Wel lullen en stop met poetsen!
Wil jij jezelf verder gaan ontdekken in plaats van ontwikkelen, dan voel je welkom. Ik loop graag met je mee op jouw tocht, online of hier in Zuid-Spanje, waar je van harte welkom bent voor een individuele retraite. Want die ontdekkingstocht is pas écht een investering in jezelf die je leven verandert. Meer info?
(de foto van het tegeltje heb ik 'geleend' van de website van Tegelizr.nl, waar dit tegeltje verkrijgbaar is, mocht je geïnteresseerd zijn)
Reactie schrijven