Een thema dat ik best vaak tegenkom is ‘jezelf wegcijferen’. Dat is een thema, dat ook ik met mij meedraag. Mijn moeder bijvoorbeeld was iemand die zichzelf volledig wegcijferde voor haar kinderen en haar echtgenoot. Ik was haar kind en heb ook de enorme liefde daarin gevoeld en tóch vond ik het niet okay. Mijn moeder leek voor mij niet gelukkig en dat deed vanalles met mij. Ik heb dit meegenomen in mijn volwassen leven. Ik leerde onbewust dat liefde gelijk stond aan jezelf wegcijferen. Ik heb lange tijd geprobeerd om het mensen vooral naar de zin te maken. Vanuit mijn verlangen naar harmonie en mijn ‘angst’ voor confrontatie, want ‘nee’ zeggen of de confrontatie aangaan, was immers niet liefde. Daarom zei ik altijd ‘ja’ tegen een ander, terwijl ik misschien wel ‘nee’ voelde, net als mijn moeder.
Vroeger vond ik het best moeilijk om duidelijkheid te geven richting iemand. Dat begint allereerst bij de rust en de ruimte voelen om in jezelf te ontdekken wat het nu precies is wat je voelt en wilt, of wat je niet wilt. Maar als je altijd ‘ja’ tegen een ander zegt, dan raak je uiteindelijk het contact met jóuw binnenste kwijt. Dan weet je daadwerkelijk niet meer wat je wilt. Je lijf geeft je beslist allerhande signalen, maar daar sta je niet bij stil, dat draag je in een stil lijden. Duidelijkheid heeft alleszins met grenzen of begrenzing te maken. Waar in een contact geeft dit contact je energie, en waar kost het vooral energie?
Als je dan een groot empathisch hart hebt, waarin je mensen graag te hulp schiet, er graag voor ze bent (een prachtige kwaliteit an sich uiteraard!), dan kan het echter wel eens zijn dat je daarin doorschiet. Wanneer dit hulp bieden volledig in evenwicht is over en weer, dan is dat helemaal fijn, voor beiden. Wanneer het bieden van hulp echter ingegeven wordt door iets anders dan door het hart, dan is er sprake van een disbalans, omdat het hulp bieden dan een ‘moeten’ kan worden, iets waar je denkt niet onderuit te kunnen. Het kost je op dat moment vooral energie.
Als je als kind, net als ik, hebt geprobeerd steeds hulp te bieden om de ander gelukkig te zien, om zo escalatie en disharmonie te voorkomen, dan wordt dit je overlevingsstrategie. Dit is jouw gedrag om het veilig voor jezelf te maken. In deze toestand die jij creëert, kun je overleven. Dit betekent vaak dat het ‘ik’ aan de kant wordt gezet en zich minder of nauwelijks ontwikkelt.
De reden om hulp te gaan zoeken voor velen, in de vorm van een coachingsretraite, of persoonlijke coaching, is omdat er ineens iets op je pad komt, waardoor je hele wereld ondersteboven komt te staan. Er doet zich een toestand voor, waarin je ‘overlevingsstrategie’ niet meer voldoende is, of helemaal niet meer werkt. Je hoofd draait dan vaak overuren en komt er niet uit, omdat je op dat moment volledig van je gevoel weg gaat (want voelen is op dit moment chaotisch en véél te spannend). Deze momenten van opschudding door het leven, het universum, god, of waar jij dan ook in gelooft, zijn bedoeld om jou wakker te schudden en om je verder te laten groeien. Het is dan ook zaak om deze helemaal te doorvoelen.
Daarom is mijn manier van coachen (en ook zijn de retraites en stilteretraite in Andalusië met Mi Cuento Reizen dat), erop gericht om jou weer ‘in je lijf te krijgen’. Uit je hoofd, waar het vaak een warboel is op dat moment, en weer te gaan voelen, om het weer te laten stromen in je lijf om zo de wijsheid van het hart weer te bereiken, om uiteindelijk je patronen te doorzien. Ook in de stilteretraite van Mi Cuento, hebben wij ervoor gekozen om niet alleen maar ‘stil’ te zitten; daar is de westerse mens helemaal niet voor gemaakt. Wij bieden bewust een programma dat uitgaat van beweging, zowel de fysieke beweging (dans, bewegingsmeditaties) als de beweging van binnenuit (door inspirerende teksten of muziek, die diepgang bieden aan jouw stilte)
Een vraag die jij je kunt stellen is “Komt dit echt vanuit mijn hart”? En een controle vraag zou kunnen zijn “Wat gebeurt er als ik ‘nee’ tegen de ander zeg”? Door jezelf regelmatig deze vragen te stellen creëer je vanzelf rust en ruimte voor je oprechte gevoel. Graag schilder ik je in een van mijn volgende blogs over welk mooie effect deze oprechtheid juist heeft.
Reactie schrijven